Tuesday, August 14, 2007
၀ိေရာဓိမ်ားႏွင့္ စကားစျမည္ (၂)
(က်ေနာ္)
"ကုိေဇာ္ အန္တီစုနဲ႔ က်န္တဲ့သူေတြေရာ ဘာအေၾကာင္းမ်ား ထပ္ၾကားရေသးလဲ။" (ကုိေဇာ္)
"ေအးကြာ ဘာမွထပ္မၾကားရေသးဘူး။ စိတ္ပူစရာပဲကြ။" (က်ေနာ္)
"ဒါနဲ႔ ႐ုံးခန္းေတြ ပိတ္တာကေရာ အေနအထား ဘယ္လုိရွိလဲ။" (ကုိေဇာ္)
"အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ၿမိဳ႕နယ္ ဥကၠ႒နဲ႔ အတြင္းေရးမွဴးေတြကုိ အေၾကာင္းၾကားတယ္ကြာ။ ဒီအခ်ိန္ေလးမွာပဲ ႐ုံးခန္းကုိသြား အေရးႀကီး စာရြက္စာတမ္းေတြ အျမန္ေရႊ႕ေျပာင္း၊ သူတို႔ ေရာက္လာေတာ့ ခ်ိတ္ပိတ္တယ္ေပါ့ကြာ။" (က်ေနာ္)
"ေနာက္ၿပီးေတာ့ေရာ" (ကုိေဇာ္)
"ထုံးစံအတုိင္းေပါ့ကြာ။ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ စိတ္မရွိပါနဲ႔။ အထက္က ခုိင္းလုိ႔ လုပ္ရတာပါတဲ့။ သူတုိ႔လက္ခုပ္ထဲက ဆုိေတာ့လည္း မခ်ိျပံဳးပဲ ျပံဳးေနရတာေပါ့။" (………)
"ေဟး ကုိေဇာ္ ဘယ္လဲ" (ကုိေဇာ္)
"ေၾသာ္ .. ကုိေအးကုိ ပါလား။ ဟုိနား ဒီနားပါပဲ။" (ကုိေအးကုိ)
"ဒါနဲ႔ ႐ုံးခန္းေတြ ပိတ္ခံလုိက္ရတယ္ဆုိ။ ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ ကုိေဇာ္ရဲ႕။ ဒီေကာင္ေတြ ပိတ္ခ်င္တုိင္းပိတ္ ဖြင့္ခ်င္တဲ့အခါ ဖြင့္နဲ႔ သူတုိ႔လုပ္တုိင္း ၿငိမ္ခံေနရလားဗ်။" (ကုိေဇာ္)
"ကုိေအးကုိေရ .. ဒီလုိ ၿငိမ္ခံခ်င္လုိ႔ ခံေနတယ္ေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲ။ အေနအထားတစ္ခုမွာ …… (ကုိေအးကုိ)
"ဟာ … သူတုိ႔ ခြင့္ေပးမွ ဖြင့္ရမွာလားဗ်။ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ေသာ့ျပန္ဖြင့္ၿပီး ကုိယ့္႐ုံးခန္းကုိယ္ တက္ေနတာပဲ။" (က်ေနာ္)
"အကုိက ကုိေအးကုိေနာ္ … ကုိေဇာ္ ….. ကုိေအးကုိ ေျပာတာဟုတ္တယ္ဗ်။ ကုိေအးကုိက ဒီလုိဆႏၵေတြ ျပင္းျပေနေတာ့ ကုိေအးကုိပါ လုိက္ခဲ့ေလ။ ကုိေဇာ္ … က်ေနာ္တုိ႔ ကုိေအးကုိ ေျပာတဲ့အတုိင္း လုပ္ရေအာင္ဗ်ာ။" (ကုိေအးကုိ)
"ေနပါအုံး မင္းက ဘယ္သူလဲ။ ငါ အခု ေျပာေနတာက ကုိေဇာ္တုိ႔ ဘာလုပ္ရမလဲ ေျပာေနတာ။ ငါ လုပ္ရမယ့္ဟာ ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး။" (က်ေနာ္)
"က်ေနာ္က ဘယ္သူဘယ္၀ါမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုိေဇာ္တုိ႔က ဘာလုပ္လုိ႔ လုပ္ရမယ္မွန္းမသိေတာ့ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ႏုိင္မယ့္ အေျခအေနေစာင့္ၾကည့္တာကုိ လုပ္ထားလုိက္တာေလ။ အခု ကုိေအးကုိ ေပးတဲ့ အၾကံဥာဏ္ကုိ က်ေနာ္လဲ ႀကိဳက္တယ္ဗ်။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ ၀ုိင္းကူရေအာင္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္မွာ တူေတြ၊ ပလာယာေတြ၊ ေဆာက္ေတြ ရွိတယ္။ သြားယူလုိက္အုံးမယ္။ ကုိေဇာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ဒီမွာ ခဏ ေစာင့္ေနအုန္းေနာ္။" (ကုိေအးကုိ)
"မင္း .. မင္း .." (ကုိေဇာ္)
"ေနၾကပါအုန္းကြာ …." (ကုိေအးကုိ)
"ေဟ့ေကာင္ မင္းက ဘာေကာင္လဲကြ။ ငါ့ကုိ ရြဲ႕တာလား။" (က်ေနာ္)
"ဟာ ကုိေအးကုိကလည္း က်ေနာ္ ဘာရြဲ႕လုိ႔လဲ။ ကုိေဇာ္ .. လုပ္ပါအုံး။ က်ေနာ္ဘာရြဲ႕လုိ႔လဲ။" (ကုိေအးကုိ)
"ဟ .. မင္းပဲ တူေတြ၊ ပလာယာေတြ၊ ေဆာက္ေတြ သြားယူမယ္ဆုိ ……." (က်ေနာ္)
"ဟုတ္တယ္ေလ … အကုိ အၾကံဥာဏ္ေပးတဲ့အတုိင္းလုပ္မွာေလ။ ဒါေၾကာင့္ အကုိ႔ကုိပါ ခဏေစာင့္ခုိင္းထားတာ။ ပုိ႔မယ့္ပုိ႔ ကူးတုိ႔ေရာက္ေအာင္ပုိ႔ေပးေပါ့။ ႐ုံးခန္းေရာက္ရင္ …" (ကုိေအးကို)
"ေတာက္ .. ကုိေဇာ္ က်ေနာ္သြားမယ္။ ဒီလုိေကာင္မ်ိဳးေတြနဲ႔ စကားေျပာရတာ လက္ေပါက္ကပ္တယ္။" (ကုိေဇာ္)
"ဟာ .. ေနပါအုံး ….."(ကုိေဇာ္)
"မင္းကြာ … မ်က္ႏွာပူစရာႀကီးကြာ" (ကုိေဇာ္)
"မင္းလုိ အျပင္လူတစ္ေယာက္က ၀င္ေျပာေတာ့ ရွက္သြားတာေပါ့ကြ" (က်ေနာ္)
"ကုိေဇာ္ အခုအခ်ိန္မွာ အျပင္လူမွ၊ အဖြဲ႕၀င္မွ ခြဲေနရမယ့္အခ်ိန္ မဟုတ္ဘူးဗ်။ တေလွတည္းစီး တခရီးတည္း အတူသြားေနၾကတာေလ။ (ကုိေဇာ္)
"ငါေျပာတဲ့ အျပင္လူဆုိတာ မင္းေျပာတဲ့ အဓိပၸာယ္မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ မင္းက သူန႔ဲမွ မသိဘဲ ဘလုိင္းႀကီး ၀င္ကစ္ေတာ့ ရွက္သြားတာေပါ့ကြ။" (က်ေနာ္)
"ကုိေဇာ္နဲ႔ အဲဒီ ကုိေအးကုိနဲ႔က ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးလား။" (ကုိေဇာ္)
"သူက အရင္တုန္းကေတာ့ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အဖြဲ႕၀င္ပဲ။" (က်ေနာ္)
"ေၾသာ္ ဒီလုိလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ကေတာ့ မုိးလားကဲလား သၾကၤန္အေျမာက္သံေတြ ၾကားရတာ နားၾကားျပင္း ကပ္တယ္ဗ်။" (ကုိေဇာ္)
"ကဲ .. ငါလည္း အိမ္ကကိစၥေလး တစ္ခုရွိလုိ႔ သြားလုိက္အုန္းမယ္။" (က်ေနာ္)
"အုိေက … ဒါဆုိ ညမွျပန္ဆုံၾကမယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ဒီပဲယင္းေနာက္ဆက္တြဲ ဘာေတြျဖစ္လာႏုိင္မလဲ။ အျမင္ခ်င္းဖလွယ္ၾကမယ္။"………………………………………………
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment